KIBRIS VENEDİK DÖNEMİ

Venedik Cumhuriyeti’nin adayı ilhakıyla Kıbrıs halkı tekrar yeni ve yabancı bir yöneticinin kontrolü altına girer. Ada Venedik soylularından seçilmiş bir askeri valiyle yönetilir. Önceki dönemlerde olduğu gibi baskı ve sömürü bu dönemde de devam eder. Aradaki tek fark elde edilen zenginliğin Venedik’e taşınması olur. Kıbrıs, Venedik ticaret imparatorluğunun en uzak karakolu olur. Bu dönemde Lüzinyanlar adayı terk etmeyerek toprak ağası ve çiftlik sahibi olarak yaşamlarını sürdürdüler. Venedikliler aynı Lüzinyan dönemindeki gibi feodal yapıyı sürdürerek, küçük yerleri ve köyleri toprak ağalarına bırakarak sadece vergi toplamıştır. Venedik idaresindeki Kıbrıs halkı Lüzinyan döneminde olduğu gibi haftanın iki günü soylular için çalıştırılmakta idi.  Bu baskıdan dolayı Kıbrıslılar Osmanlı’dan yardım ister.

Osmanlı İmparatorluğunun adayı ele geçirmesi ile Venediklilerin Kıbrıs’taki kontrolü sona erer. Kıbrıs tarihinde ilk kez uzun süreli Müslüman bir devletin kontrolü altına girer. Uzun Lüzinyan dönemi ve 82 yıllık Venedik döneminde yabancı yöneticiler Kıbrıs yaşam tarzını değiştirmiştir. Fakat bu değişim şehir yaşamında kendini gösterse de köylerde yaşayanlar için pek bir değişim olmamış, Ortodoks mezhebinden ve kültüründen vaz geçmemişlerdir. 300 yıl süreyle biri yabancı biri yerli iki farklı toplum olmuştur. İlki, Frenk soyluları ve onların maiyeti, aileleri, İtalyan tüccarlar ve onların çalışanı iken, diğeri de, Kıbrıs’nüfusunun çoğunluğunu oluşturan Kıbrıs’lı işçiler ve toprak köleleri olmuştur. Bu toplumların da her birinin dini, dili ve kültürü olmuştur. Yabancı yöneticiler çok çaba harcasa da yerel inançları ve gelenekleri değiştirmek konusunda pek başarılı olamamışlardır.